Wypowiedź Marka Jurka w TVP INFO skłoniła mnie do refleksji. Powiedział, iż wielu ludzi, którzy bronią krzyża sprzed Pałacu Prezydenckiego w rzeczywistości nie bronią krzyża jako symbolu wiary katolickiej, ale jako "czegoś na zastępstwo tablicy pamiątkowej". Jestem katolikiem i razi mnie takie pojmowanie znaczenia krzyża. Czy nadal mówimy więc o katolikach? No właśnie…. Jako katolicy powinniśmy uszanować to, że przedstawiciele duchowieństwa doszli do porozumienia z harcerzami i kancelarią prezydenta w tej sprawie. Co zrobili "obrońcy krzyża"? Wygwizdali księży, nie pozwolili im wziąć symbolu naszej wiary. O czym więc mówimy? Ci ludzie na pierwszym miejscu obecnie mają Prawo i Sprawiedliwość, a na drugim wiarę. Są pewni, że tylko tablica bądź krzyż jest zapewnieniem o pamięci o tych, którzy zginęli pod Smoleńskiem. Robi się istnych okrutników z Bronisława Komorowskiego i całego PO. Jednakże w katastrofie samolotu nie zginęli tylko politycy PiS i ludzie z nim związani. Zginęli przedstawiciele wszystkich poglądów. Co to oznacza? Oznacza, że i PO, i SLD, i PSL mają taki sam powód by wspominać zmarłych, gdyż śmierci nie dzieli się na tą lepszą i gorszą. Taką samą śmiercią jest śmierć prezydenta oraz stewardessy. PiS uważa jednak, że ma monopol na pamięć o zmarłych. A aby pamięć była wieczna pod pałacem powinna stać tablica bądź krzyż. Jestem jak najbardziej za, ale… nie to jest najważniejsze. Najważniejsze, aby pamięć była w nas, w naszych sercach. W sercach ludzi każdych poglądów. Aby zwolennicy SLD nigdy nie zapomnieli o Lechu Kaczyński, a zwolennicy PiS o Januszu Szmajdzińskim. Bo cóż da nam jakaś tablica? W założeniu- piękna sprawa. Ale rzecz w tym, abyśmy nie pamiętali tablicy jako symbolu "wojny o krzyż", ale jako pamiątkę po tych, którzy zginęli. Zginęli, aby cały świat dowiedział o mordzie katyńskim. O tej pięknej symbolice ich śmierci już prawie wszyscy zapomnieliśmy. Teraz wszyscy pamiętamy "wojnę o krzyż"…